A construción e mellora de vivendas constituíu a liña medular da intervención de Arquitectura Sen Fronteiras no Programa integral Oxlajuj Tz'ikin. Esta intervención enfocouse en ofrecer ás familias un hábitat seguro fronte a axentes naturais e agresións, así como un ámbito doméstico máis hixiénico e salubre.

O principal desafío que se atopou foi o dar cobertura ás necesidades dunha poboación moi numerosa (18 comunidades, aproximadamente 2.570 familias) cuns recursos económicos relativamente limitados. Para dar resposta a esta situación, propúxose, por unha banda, un rigoroso proceso de selección polo que se priorizou ás familias máis vulnerables e, doutra banda, unha estratexia de mellora de vivenda fronte á idea orixinal de construír exclusivamente vivenda nova. Isto foi posible ao detectar nas comunidades dúas tipoloxías que podían ser reparadas e melloradas con garantías: o 'teito mínimo', un refuxio básico que fora construído tras o furacán Stan e un modelo de vivenda, feito dez anos atrás nunha das comunidades, que presentaba certa deterioro nalgunhas partes da construción.

Durante o traballo tratouse de involucrar ás estruturas comunitarias e ás propias familias en todos os procesos crave do proxecto: na priorización, o deseño da vivenda e a construción. Todo iso co fin de fomentar o seu liderado no seu propio proceso de desenvolvemento.

Como resultado do proxecto melloráronse as condicións de hábitat doméstico a un total de 230 familias vulnerables e de moi baixos recursos desta rexión da costa de Guatemala.