Os habitantes de Gaza son refuxiados, unha poboación desprazada dende 1948, nun hábitat non permanente durante anos. Esa dicotomía entre permanencia e impermanencia dunha paisaxe peculiar: unha prisión ao aire libre. Verbas como normalización están fóra de contexto en Gaza, pero ao mesmo tempo a través desa perversión semántica, emerxe unha posición pragmática e ideolóxica…